عنوان مقاله: فلسفه و آموزه هاي شاد زيستن در انديشه ي نظامي
نویسندگان: ظاهري عبدوند ابراهيم, صفري جهانگير
چکیده:
شادي از مهم ترين حالات روحي و رواني انسان است که با توجه به اهميتش در زندگي فردي و اجتماعي، از ديرباز مورد توجه انديشمندان مختلف، از جمله شاعران بوده است. هدف اين پژوهش نيز بررسي جايگاه شادي در زندگي، چرايي شاد زيستن، انواع شادي و راه هاي رسيدن به آن، در شعر نظامي است. از نظر نظامي، با توجه به زندگي پر از رنج و سختي و جهان ناپايدار، شاد زيستن براي ادامه ي زندگي امري اجتناب ناپذير است. وي شادي اي را که ريشه در معنويت دارد و نتيجه ي فضايل اخلاقي است، به عنوان يکي از اهداف مهم در زندگي مطرح کرده است. به باور وي، شادي به دو دسته ي مطلوب و نامطلوب تقسيم مي شود و در نتيجه ي عوامل مختلف ذهني و عيني به دست مي آيد؛ اينکه انسان بر اساس فضايل اخلاقي عمل کند، دل بسته ي ثروت نباشد، دوستي و روابط اجتماعي مناسب با ديگران داشته باشد؛ حاکمان و عاملان، عدالت پيشه و به فقيران کمک کنند. همچنين داشتن خانواده ي سالم و طبيعت زيبا مي تواند در انسان احساس شادي را برانگيزاند. نظامي مرگ را پايان زندگي نمي داند و از آنجا که به اعتقاد او، اين پديده سبب وصال به معشوق ازلي مي شود، آن را عاملي براي شادماني مي داند.
منبع:sid.ir
درباره این سایت